Dom Carmie

Carmie

-W porządku.-wstała, skierowała się do kuchni.

Jennifer

Weszła do kuchni. - niezręczna taka cisza, co nie? - powiedziała, patrząc na Carmie.

Carmie

-Niezręczna. Może to przeze mnie...-zawahała się.-Ale ja nie umiem rozmawiać z obcymi mężczyznami. Uraz.-starała się uśmiechnąć.

Jennifer

- na pewno nie przez Ciebie. - uśmiechnęła się. ^^ - czasami tak jest. - dodała. - rozumiem, facet to świnia, choć są wyjątki. - zaśmiała się. xd

Carmie

-Potem Ci wszystko opowiem. A teraz chodź.-wzięła talerz z ciasteczkami i poszła do salonu

Jennifer

Poszła za Carmie i wróciła na swoje miejsce. xD

Carmie

Postawiła talerz na szklanym stoliku.-Częstujcie się.-powiedziała.

Brian

Jeżeli przeszkadzam, to powiedz, wyjdę po prostu. -powiedział

Carmie

-Nie, nie przeszkadzasz.-powiedziała. "I ty się dziwisz, że nie masz przyjaciół?"-skarciła się w myślach

Brian

Uśmiechnij się. Widzę, że masz strach.. jakby jakiś uraz do facetów. -rzekł.

Jennifer

- nie przeszkadzasz. - zaśmiała się .xD - długo tu mieszkasz? - zapytała się Briana

Carmie

-No i słusznie widzisz. Przepraszam.-powiedziała, poszła do łazienki.

Jennifer

Spojrzała na Briana. - chyba trafiłeś w jej czuły punkt.

Brian

Nie chciałem. Powinienem o tym nie mówić. Teraz pójdę ją przeprosić. -wstanął i udał się do drzwi łazienkowych -Carmie, nie płacz. Przepraszam.

Carmie

-Nie płaczę. Zaraz zejdę!-zawołała. Przemyła twarz chłodną wodą, żeby zatrzeć ślady łez.